Τα Βιβλία του Αίματος

Οι νεκροί έχουν λεωφόρους...

Τραίνα-φαντάσματα, ονειρικές άμαξες διασχίζουν τους ερημότοπους πέρα από τις ζωές μας σε αλάθητες γραμμές, μεταφέροντας αδιάκοπα ένα πλήθος πεθαμένων ψυχών. Οι τριγμοί και οι κραδασμοί τους ακούγονται στα σημεία τομής του κόσμου μας, μέσα από ρωγμές που έχουν προκληθεί από πράξεις βίας, διαφθοράς και αγριότητας. Οι επιβάτες τους, οι περιπλανώμενοι νεκροί, γίνονται αντιληπτοί όταν η καρδιά μας είναι έτοιμη να εκραγεί, και εικόνες που θα έπρεπε να μείνουν κρυμμένες παρουσιάζονται ολοκάθαρα μπροστά μας.

Αυτές οι λεωφόροι έχουν σήμανση, γέφυρες και παρακαμπτηρίους. Έχουν διόδια και διασταυρώσεις.

Είναι σ' αυτές τις διασταυρώσεις, εκεί όπου τα πλήθη των νεκρών συναντιούνται και αναμιγνύονται, που η απαγορευμένη λεωφόρος διαχέεται με μεγαλύτερη ευκολία στον κόσμο μας. Η κυκλοφορία είναι πυκνή στα σταυροδρόμια, και οι φωνές των νεκρών φτάνουν στη μεγαλύτερη έντασή τους. Εδώ τα φράγματα που χωρίζουν τη μια πραγματικότητα από την άλλη υποχωρούν κάτω από το βάρος αναρίθμητων ποδιών.

Η Συνεχεία Εδώ