Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Μια Ιστορία από τον στρατό

Κάποτε, σε ένα περίπου ρημαγμένο στρατόπεδο σε νησί του Αιγαίου, ένας σκοπός μου διαμαρτυρήθηκε για ενοχλήσεις στην σκοπιά του. Ήμουν περίπολος και τον πλησίασα για να μου διηγηθεί πως κάποιος του πετούσε πέτρες από την πλευρά του δάσους. Η σκοπιά ήταν η μοναδική υπερυψωμένη, ανέβαινες μερικά σκαλοπάτια, διέθετε έναν ισχυρό περιστρεφόμενο προβολέα και ένα περιμετρικό μπαλκόνι που χωρούσε – δεν χωρούσε δύο άτομα. Σκέφτηκα πως κάποιος έκανε πλάκα στον σκοπό, μπαίνοντας από την περίφραξη στο δάσος, όμως κάνοντας έρευνα στο θάλαμο, που βρισκόταν σε απόσταση μικρότερη των δέκα μέτρων από τη σκοπιά, διαπίστωσα πως όλοι οι οπλίτες κοιμούνταν. Το απέδωσα σε φαντασία – νύστα του σκοπού, κάθισα λίγο μαζί του και συνέχισα τη βάρδια μου.

Την επόμενη νύχτα συνέβη το ίδιο. Ανέβηκα στη σκοπιά, μου έδειξε μικρές πέτρες στο μπαλκόνι, φώτισα ολόκληρη την περιοχή του δάσους με τον προβολέα (πιστεύοντας πως κάποιοι ανόητοι πολίτες έκαναν φάρσα), έστειλα το δεύτερο περίπολο να ελέγξει τον θάλαμο οπλιτών αλλά πάλι τίποτα. Το φαινόμενο δεν συνέβη σε κανέναν άλλο σκοπό, πάντα στον ίδιο και μόνο σε αυτόν, ο οποίος είχε τη φήμη του κακομαθημένου και δειλού στο στρατόπεδο, από πριν πάω εγώ.

Μια ακόμη νύχτα συνέβη το ίδιο περιστατικό και εκνευρισμένος αρκετά, αποφάσισα να κάνω καλύτερη έρευνα. Άφησα το δεύτερο περίπολο να ελέγξει εάν όλοι οι σκοποί ήταν στη θέση τους, αν οι οπλίτες κοιμούνταν και ζήτησα από το σκοπό που είχε το πρόβλημα να φωτίσει την περιοχή του δάσους, ενώ εγώ με το φακό κατέβηκα σε ένα ερειπωμένο κι έρημο σημείο του στρατοπέδου, που βρισκόταν πίσω από την εν λόγω σκοπιά. Όλοι μου ζήτησαν να μην το κάνω, δεδομένου ότι στο σημείο εκείνο υπήρχε μια σκοπιά παρατημένη, στην οποία υποτίθεται πως αρκετά χρόνια πριν είχε αυτοκτονήσει ένας νεαρός σκοπός. Μάλιστα έδειχναν τρύπες στο εσωτερικό της, που υποτίθεται ήταν τα σημεία εξόδου της σφαίρας και γύρω τους υπήρχε κόκκινο χρώμα, προφανώς το “αίμα” του “νεκρού”.

Το τοπίο γύρω ήταν όντως αγριευτικό, χώρος εγκατάλειψης αλλά δεν βίωσα καμία αρνητική ή έστω περίεργη ενέργεια. Δεν θα ήθελα να μπω σε άλλες λεπτομέρειες, όμως αποδώσαμε το περιστατικό στην έλλειψη επιθυμίας του στρατιώτη να κάνει υπηρεσίες στη σκοπιά εκείνη, στην οποία δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Όταν το θέμα έφτασε στον υπεύθυνο, πράγματι δεν τον τοποθέτησε ξανά εκεί…

Δείτε όλες της Τρομακτικές μας Ιστορίες στον Κατάλογος Ιστοριών

Πηγή:http://www.darksface.com/profiles/blogs/stoicheiomhena-strathopeda

Ετικέτες

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα